In de Subjectieve Atlas vertellen Amsterdammers die niet automatisch gehoord of gezien worden hoe zij hun stad beleven. Zo ontstaat een veel diverser beeld van waar mensen behoefte aan hebben in hun stad.
Samen vormen de kaarten een bundel van alledaagsheden, die soms leuk zijn, maar vaak ook schrijnend. Eigenlijk staat elke kaart voor veel meer dan één Amsterdammer: het zijn werkelijkheden van uiteenlopende mensen waar beleidsmakers en ontwerpers lang niet altijd oog voor hebben. De Subjectieve Atlas van Amsterdam moet bijdragen aan een stad die echt voor iedereen is.