De aanwezigheid van enkelglas in een huurwoning kan worden beschouwd als een gebrek, zo heeft de kantonrechter in Amsterdam uitgemaakt. De verhuurder moet het probleem verhelpen. De rechter acht het anno 2024 niet meer normaal dat een woning zo’n groot warmteverlies kent. Een verhuurder is wettelijk verplicht een huurder goed woongenot te verschaffen. Slechte isolatie past daar niet meer in, vanwege de klimaatcrisis en de sterk gestegen kosten van energie.
De zaak werd aangespannen door een huurder van een 17e eeuwse woning in het centrum van Amsterdam. De eigenaar had toestemming voor verduurzaming van zijn pand, maar liet plaatsing van betere beglazing deels achterwege. Met steun van !WOON en het Emil Blaauw Proceskostenfonds stapte de huurder naar de rechter om de pandeigenaar te dwingen tot verduurzaming.
De kantonrechter wijst op het toenemende besef over de noodzaak van verduurzaming, het Klimaatakkoord van Parijs en de uitspraak in de klimaatzaak van Urgenda. Ook de aanzienlijk gestegen energiekosten spelen een rol. Verder heeft inmiddels 81% van de voorraad particuliere huurwoningen isolatieglas, waaruit blijkt dat in die sector de aanwezigheid van dubbelglas als normaal wordt gezien. Tenslotte is het duidelijk dat het verlies aan warmte door het enkelglas aanzienlijk is. Dat brengt de rechter tot het oordeel ‘dat de aanwezigheid van enkel glas thans bij een woning als de onderhavige als gebrek moet worden aangemerkt, en dat verhuurder gehouden is deze gebreken te verhelpen.’
Stichting !Woon spreekt van een baanbrekende uitspraak. De uitspraak is volgens hen een belangrijk signaal aan verhuurders: enkelglas is niet van deze tijd en kan echt niet meer. Elke woning hoort goede isolatie te hebben. Daarmee gaat de rechter verder dan demissionair minister De Jonge. Hij weigerde eerder enkelglas te erkennen als gebrek.
Eén miljoen woningen in Nederland hebben nog enkelglas, waarvan naar schatting 100.000 woningen in Amsterdam.