Een merkwaardig staaltje actiejournalistiek drong door tot de voorpagina van Het Parool van 1 december onder de kop “Mannenruimte en eigen tv-schotel bij halalwoning”. Ondersteund door het vetgedrukte citaat ‘Met 188 aangepaste woningen creëert Eigen Haard moslimenclave’ was de boodschap zonneklaar: Hier is weer sprake van doorgeschoten multiculti-beleid. Gelukkig hebben we Het Parool nog om dat te ontmaskeren. Om niets aan het toeval over te laten wordt in de lead duidelijk gemaakt welke ontsporing de stad treft: woningen worden “geheel aangepast aan de woonwensen van moslims”.
Gut. En dat allemaal omdat corporaties tegenwoordig bij renovaties enigszins luisteren naar de woonwensen van hun huurders. Dat zijn toevallig in het betreffende complex Landlust grotendeels moslims.
Wat is nu eigenlijk de boodschap van Het Parool? Moeten corporaties niet luisteren naar de woonwensen van huurders? Of: moeten corporaties alleen luisteren naar huurders als het geen moslims zijn?
De tijd is godzijdank voorbij dat een huurder niets mocht verspijkeren in zijn woning of dat huurders geen enkele inspraak hadden bij de renovatie van hun woning. De aanpak was lang in de lijn van Henry Ford: je kunt elk keukenblokje krijgen zolang het maar wit spaanplaat is en van Bruynzeel komt. Het is grote winst dat corporaties tegenwoordig hun huurders bij ingrijpende renovaties enige inspraak geven in de indeling en inrichting van hun toekomstige woning: bijvoorbeeld liever twee kleine slaapkamertjes dan één grote, of liever een keuken apart dan een grotere woonkamer met open keuken. De corporatie stelt daarbij wel als voorwaarde dat indeling of kleurkeuze toekomstige verhuring niet bemoeilijkt.
Het lijkt mij vooruitgang dat huurders serieus worden genomen. Bovendien zorgen dergelijke tegemoetkomingen er voor dat meer huurders akkoord gaan met een renovatie. Corporaties worstelen namelijk met de wettelijke verplichting dat 70 procent van de bewoners moet instemmen met een renovatie, anders gaat het niet door. Het is begrijpelijk dat huurders de sores van een dubbele verhuizing van en naar een tijdelijke woning eerder voor lief nemen als ze enige woonwensen kunnen realiseren.
Gelukkig is de tijd voorbij dat architecten en verhuurders zich niets gelegen hoefden laten te liggen aan wat huurders willen. Dat levert in Landlust kennelijk veel woningen op waar de keuken met een schuifdeur kan worden afgesloten - lijkt me ook handig voor de patatgeneratie - en een gangkast voor schoenen. En twee extra kraantjes; voor ‘ritueel wassen’ onthult de krant nog op samenzweerderige toon. Ook het feit dat de corporatie er in is geslaagd die afschuwelijke losse schotelantennes te vervangen door een centraal satellietsysteem weet de krant nog verdacht te maken.
Uiteraard weet de krant enkele hoofdschuddende politici te vinden en uiteraard slaat ook Geert Wilders slaat aan. Het gaat immers over moslims. En dus: Kamervragen!
Yes! Wat kan je meer als krant bereiken? Het geluk op de redactie kon waarschijnlijk niet op. Gebak maandagmorgen?