In dit nummer een uitgebreid dossier over de relatie tussen gezondheid en wonen c.q. ruimtelijke ordening. We hebben in de loop der jaren - als daar een actuele aanleiding voor was - aandacht besteedt aan vieze lucht, vervuilde grond, geluidsoverlast of schimmelwoningen. Maar een heel thema? Dat is voor het eerst.
Noem het voortschrijdend inzicht. Zo hebben we ons ook enigszins aarzelend opengesteld voor het modieus klinkende programma 'Bewegende Stad' en de bijbehorende 'beweeglogica'. Het deed bij ons aanvankelijk de wenkbrauwen fronsen. Was hier sprake van een hobby van de hardlopende Amsterdamse wethouder Eric van der Burg? Dat was toch al een atypische VVD-wethouder, die vluchtelingen welkom heette, niet dronk en niet op mannen viel.
Kortzichtigheid van ons natuurlijk. GGD-man Fred Woudenberg legt in dit nummer uit dat je via het ontwerp van woongebouw, kantoor of hele wijk het dagelijks bewegen behoorlijk kunt stimuleren. En dat hoogstedelijke omgevingen meer tot bewegen aanzetten dan tuinsteden en dorpen.
Inmiddels zitten mensen als Woudenberg aan tafel bij de stadsplanners om mee te denken over het ontwerp van de nieuwbouwwijken van straks. En daar gaat het niet alleen over bewegen, maar ook over luchtkwaliteit, geluidscontouren, plofcirkels en stankzones.
De laatste decennia is de water-, lucht- en bodemkwaliteit van onze woonomgeving grosso modo sterk verbeterd. Maar het blijft in ons dichtbevolkte land steeds naar compromissen zoeken: mag er verder worden geknabbeld aan de geluidscontouren van Schiphol of geluidsbelastingnormen in nieuwbouwwijken? Hoe veilig is het om nieuwbouwwijken in voormalige industriegebieden neer te zetten? Dit en vele andere onderwerpen in deze NUL20. Veel leesplezier.