“De woningnood is hoog, dat ziet iedereen. Jongeren die niet in aanmerking komen voor een sociale huurwoning zijn aangewezen op de vrije sector. Die huurwoningen zijn schaars en duur en een alternatief ontbreekt. Door de hoge prijzen op de koopmarkt hebben zij niet de kans via eigenwoningbezit vermogen op te bouwen. Daarom juich ik voorstellen voor die generatie sociale koopwoningen te realiseren en zo het betaalbare woningaanbod te verruimen van harte toe.

Aan het voorgestelde model kleven echter bezwaren; de mogelijkheden voor vermogensopbouw zijn in het voorstel van de PvdA maar heel bescheiden. Kopers zullen met name profiteren van lagere woonlasten. De hypotheekrente is nog steeds laag. Zeker als die kopers deels gebruik maken van een aflossingsvrije hypotheek, dan is zo’n woning betaalbaar. Bovendien is sprake van gedeeltelijke aflossing, maar er is in dit model geen recht op hypotheekrenteaftrek. De Belastingdienst is daar duidelijk over; een koper moet voor minimaal 50 procent het risico op waardedaling dragen, anders kan geen sprake zijn van renteaftrek. En dat is toch wel een belangrijk nadeel. 

Er zijn andere modellen om met behoud van hypotheekrenteaftrek dergelijke koopwoningen te realiseren. Denk bijvoorbeeld aan de KoopGarant-regeling: door grond in erfpacht uit te geven is er een lagere aankoopprijs. Er geldt ook een terugkoopverplichting, maar bij verkoop wordt winst of verlies gedeeld. De meerwaarde van verbouwing is voor de eigenaar en de koper houdt volledige hypotheekrenteaftrek.”