Overslaan en naar de inhoud gaan

Twintig duurzame sociale huurwoningen op toplocatie in Amsterdamse binnenstad

Image
Ymere heeft op een locatie aan de Leidsekade in het centrum van Amsterdam twintig duurzame sociale huurwoningen gerealiseerd na renovatie van twee historische herenhuizen. De corporatie wil nog meer sociale huurwoningen toevoegen aan de binnenstad.
 
De panden tussen Theater Bellevue en American Hotel stonden op de lijst om te worden verkocht. Ze waren volgens de corporatie in onderhoud en exploitatie te duur. Maar na een lang en taai proces, aldus Viviane Regout, directeur portefeuillevernieuwing Ymere, is haar corporatie erin geslaagd om in goede samenwerking met aannemer Coen Hagendoorn nieuwe woningen te bouwen. “We zijn in 2010 begonnen met dit project”, legt Regout uit. “De fundering was slecht. Alles was verzakt. Het woongenot holde achteruit. Samen met de aannemer hebben we creatieve, betaalbare en ook praktisch uitvoerbare oplossingen bedacht om betaalbare woningen te maken.” 
 
De helft van de bewoners kijkt uit op een kleine binnenplaats. Om hen een groen uitzicht te bieden is een verticale tuin aangelegd. Een deel van het souterrain is in gebruik genomen als collectieve fietsenberging. Een ander deel van de kelder is bij de woningen getrokken om ook grotere woningen voor gezinnen te kunnen maken. 
 
Ilse Griek, lid van het dagelijks bestuur van Stadsdeel Centrum, is blij met het eindresultaat. “Eén van onze doelstellingen is om ervoor te zorgen dat ook mensen met een bescheiden inkomen in het centrum van Amsterdam kunnen blijven wonen, zoals in deze gerenoveerde statige herenhuizen.” Zij roept corporaties op te onderzoeken waar in het centrum nog meer sociale huurwoningen kunnen worden gerealiseerd. Ymere voldoet aan die vraag, zo zegt Regout. De komende jaren worden nog honderd huizen bijgebouwd in de Jordaan. Daar realiseerde Ymere al 280 woningen. 

REACTIE:
 
Dag redactie,
Leidsekade 92-93. Daarover kan ik veel vertellen….
Het was in juni 1976 nog een pension waar ik in kwam wonen, een paar jaar daarvoor verlaten door 200 Joegoslaven. Uiteindelijk ben ik er in 1993 vertrokken. Daartussen zit een heel verhaal van een ontruimingsbevel, niet gaan, erachter komen dat de eigenaar NV Maatschappij tot exploitatie van hotel en cafe Hollandais een volle dochter was van het Gemeentelijk Grondbedrijf, aangekocht in 1966 met het oog op metrostation Leidseplein. Er kwam uiteindelijk een (Nota van Dam-)verbouwing tot jongerenhuisvesting in 1983-1985 door …. Coen Hagedoorn.
We hadden in die tijd een actiecomité met andere panden in de binnenstad ”Geen beschouwing maar verbouwing”. De stukken en het huisarchief liggen nu in het Stadsarchief. Wij, 34 bewoners, werkende jongeren, studenten en een enkele afgestudeerde, met in totaal twee douches, hebben er voor gezorgd dat dit pand behouden is gebleven voor de sociale sector. Na de verbouwing ging het in beheer en verhuur bij het Woningbedrijf West.
Op de maandag voor de sleuteloverdracht heb ik een privé rondleiding gehad door de uitvoerder van Coen Hagedoorn. Daar kon ik met eigen ogen zien hoeveel beter deze keer de verbouwing is uitgevoerd, vooral op het vlak van energiebesparing en installatie-efficiëntie. Op de nieuwbouw van het Nieuwe De La Mar is ook goed gereageerd met klimplantjes - wij hadden nog uitzicht op het artiestenbalkon en op de derde verdieping wonend keek ik over het dak uit op gevels van de Marnixstraat - nu kan dat niet meer.
 
Het is werkelijk een wonder dat deze twee herenhuizen de bouwput van het theater hebben overleefd en bewaard zijn gebleven voor de sociale huursector. Het is wel jammer dat zo’n voorgeschiedenis met wortels in de kraakbeweging dan weer verdwijnt, maar ook weer niet verwonderlijk met zo’n beheerderswissel en personeelsverloop.
 
Met vriendelijke groet,
Minke Wagenaar