Woningcorporaties hebben vorig jaar in Amsterdam 407 sociale huurwoningen ontruimd. Dat is bijna tien procent minder dan een jaar eerder. In 2015 werden nog 450 corporatiewoningen ontruimd. De meeste ontruimingen vinden al jaren plaats in stadsdeel Zuidoost, maar juist daar daalt het aantal spectaculair.
Een groot aantal Amsterdamse huurders heeft betalingsproblemen en er wordt door de corporaties samen met partners veel gedaan om te voorkomen dat dit leidt tot ontruiming. Al twee weken na het uitblijven van betaling zoekt een medewerker van de woningcorporatie contact met de huurder en gaat na wat er aan de hand is. Als dat geen resultaat heeft en de huurschuld groter wordt, meldt de corporatie de huurder na twee maanden aan voor maatschappelijke ondersteuning. Dit beleid werkt. Al jaren neemt het aantal ontruimingen af. In 2007 werden nog 838 corporatiewoningen ontruimd.
Op corporatieniveau is sprake van een een spectaculaire daling. Zo ging Ymere afgelopen jaar slechts 55 keer over tot ontruiming. Een jaar eerder werd nog 92 keer ontruimd. In 2013 werden ruim tweehonderd sociale huurwoningen ontruimd. Toch waarschuwt Aedes-voorzitter Marnix Norder dat het aantal uitzettingen mogelijk weer zal stijgen. ''We krijgen signalen dat er steeds meer mensen die verward gedrag vertonen in corporatiewoningen terechtkomen, door het beleid van de overheid om mensen langer zelfstandig te laten wonen. Om dat te voorkomen moeten corporaties en zorg- en hulpinstanties goed samenwerken.’’
Samenwerking wordt volgens Norder vaak belemmerd door wet- en regelgeving. ‘’Die belemmeringen moeten weg. Dan kan de corporatie samen met de zorgorganisatie in een vroeg stadium bij een huurder op huisbezoek, om te voorkomen dat die verder afglijdt en uiteindelijk uit huis gezet moet worden. Wij komen liever nú langs met hulpverlening, dan over een maand met de politie.’’
De afname van het aantal huisuitzettingen vanwege huurschuld is des te opmerkelijker vanwege de toenemende armoede onder sociale huurders. Het Planbureau voor de Leefomgeving stelde recent vast dat achttien procent van de huurders, een half miljoen huishoudens, een 'betaalrisico' heeft. Oftewel, te weinig geld overhoudt om in de meest noodzakelijke levensbehoeften te voorzien. In 2002 was dat nog maar vijf procent.