Aedes, de koepelorganisatie van woningcorporaties, is voorstander van het voorstel regulering middenhuur van minister De Jonge. Maar met de verhoging van de reguleringsgrens naar 1.100 euro zou volgens de corporaties logischerwijze ook de financieringssystematiek tussen sociale en middenhuurwoningen gelijk moeten worden getrokken. Tenminste, als commerciële partijen het af laten weten en de corporaties in dat gat moeten springen.
Corporaties kunnen nu voor de bouw van sociale huurwoningen goedkoper lenen dan voor vrije sectorwoningen. Voor de financiering van duurdere woningen moeten corporaties net als commerciële ontwikkelaars de markt op, terwijl ze de bouw van sociale huurwoningen kunnen financieren met geborgd geld door het Waarborgfonds Sociale Woningbouw. Dat is zowel goedkoper als - meestal - eenvoudiger.
Als marktpartijen dit middensegment teveel links laten liggen, willen de corporaties de komende jaren 50.000 middenhuurwoningen bouwen. Aedes is er dan voorstander van dat corporaties de middenhuurwoningen ook met geborgd geld kunnen bouwen.
In de Woningwet van 2015 is juist een andere koers ingezet om een gelijk speelveld te creëren tussen commerciële ontwikkelaars en woningcorporaties. Corporaties hebben vervolgens hun bezit (administratief) moeten opdelen in een sociale taken (DAEB) en commerciële activiteiten (niet-DAEB). Met dit proefballonnetje probeert Aedes de categorie DAEB - Diensten van Algemeen Economisch Belang - dus op te rekken. Tot voor de wijziging van de Woningwet konden corporaties al hun projecten - ook de bouw van koopwoningen - met geborgde leningen financieren. Dit zeer tegen het zere been van commerciële ontwikkelaars, die lang hebben gestreden voor een 'gelijk speelveld'.