Wie is er aan de beurt?

Wie in de regio Amsterdam een sociale huurwoning wil betrekken moet heel veel geduld hebben. De gemiddelde inschrijf/woonduur is de laatste jaren wel weer ietsje teruggelopen, maar nog altijd ruim zes jaar. Amsterdammers zijn met de wachtlijst opgegroeid. Het hoort bij de corporatietraditie; goocheme Amsterdammers maakten voorheen hun kinderen bij de geboorte al lid. Bij de overgang van het toewijzingssysteem naar het regionale aanbodmodel via Woningnet stond het principe van de inschrijfduur dan ook niet ter discussie. En nu de regio een nieuwe huisvestingsverordening voorbereidt zal het principe van de inschrijfduur ongetwijfeld grotendeels overeind blijven staan, hoewel de pleidooien voor alternatieven, zoals loten en leefstijltoewijzing, sterker worden.
Amsterdam en wachtlijsten. Die horen bij elkaar. Maar helemaal vanzelfsprekend is de volgordebepaling op basis van inschrijfduur niet. Elders in het land loot men gewoon of nemen geïnteresseerden een ‘optie’ op hun droomwoning. En iemand moet ook maar eens uitleggen waarom het rechtvaardig is dat iemand die tien jaar in een corporatiewoning woont, voorrang heeft op een twintiger die al jaren tegen zijn zin bij zijn ouders woont. Elke regeling om schaarste te verdelen heeft zijn eigen winnaars en verliezers.
Door de jaren heen is de druk op de politiek altijd groot geweest om voor speciale groepen een speciale status te regelen. Een andere keer wilde de overheid zelf sturen in de toewijzing om ongewenste (demografische) effecten tegen te gaan. Dat heeft in het verleden geleid tot een hele kaste van urgenten die via speciale regelingen een aparte status kregen. In de praktijk wordt een flink deel van de zestienduizend goedkope corporatiewoningen die jaarlijks vrijkomen daarom helemaal niet verdeeld op basis van inschrijfduur (alleen). Enkele jaren terug waren er wel zes urgentiecategorieën. Daar is in gesnoeid, maar ook nu nog zijn er tal van speciale voorrangsregelingen voor asielgerechtigden, stadsvernieuwingsurgenten, medisch urgenten, onderwijzers, politieagenten, verpleegsters, studenten, lokale voorrangsgroepen enzovoort; allemaal categorieën met weer hun eigen wachtlijstjes. Misschien moet daar nog een categorie bijkomen: mensen die heel dringend een woning nodig hebben.

Fred van der Molen
Hoofdredacteur
fred@nul20.nl