Ruim 1 procent van de Amsterdammers is dak- of thuisloos. Ruim 1.300 mensen – onder wie 14 kinderen – slepen in de openbare ruimte, dus op straat en in parken. De meesten hebben nog wel onderdak, bij familie of vrienden (32%), of in de opvang voor daklozen (24%).
Dat blijkt uit de derde Nederlandse ETHOS-telling dak- en thuisloosheid van Hogeschool Utrecht en Kansfonds in 57 gemeenten, waaronder voor het eerst ook in Amsterdam (regio Amsterdam-Amstelland). De telling werd uitgevoerd in april 2025.
Wethouder Rutger Groot Wassink (Sociale Zaken) zegt in Het Parool dat het ‘volstrekt onacceptabel’ is dat kinderen in Nederland dakloos zijn, maar zegt dat deze veertien niet bij de gemeente bekend zijn. “Wij hebben op basis van deze telling een inventarisatie gedaan bij onze partners en hebben op dit moment geen concrete signalen van kinderen die op straat leven. Als we een signaal krijgen van een dakloos kind op straat, dan lossen we dat op.”
Overigens vermoeden professionals in het veld volgens de onderzoekers dat er in werkelijkheid meer kinderen dak- of thuisloos zijn. Waarschijnlijk is er sprake van 'ondertelling', omdat Jeugdzorgorganisaties, Ouder-Kind teams (OKT), onderwijsinstellingen en brugfunctionarissen heel beperkt hebben meegeteld.
Aalsmeer en Amstelveen
Het aantal dak- en thuislozen is in de grote steden aanmerkelijk hoger dan in de regio. Dat komt door de aanwezigheid van voorzieningen (zoals opvang en huisartsenzorg) voor dak- en thuisloze mensen, waaronder ook voorzieningen voor mensen zonder geldige verblijfstatus. Dak- en thuislozen uit het hele land trekkend daardoor naar de stad.
Ook in Aalsmeer en Amstelveen zijn relatief veel dak- en thuisloze mensen geteld. Volgens de onderzoekers is dat te verklaren door de aanwezigheid van een hotel voor arbeidsmigranten in Aalsmeer en de relatief grote groep dak- en thuisloze personen en gezinnen die worden opgevangen in hotels en B&B’s in Amstelveen.
Groot Wassink wil dat het Rijk iets onderneemt om dakloze gezinnen beter over het land te verdelen. “Grote steden vangen nu veel economisch dakloze gezinnen op zonder binding met de gemeente. Met duidelijke landelijke afspraken kunnen we sneller bepalen wie recht heeft op opvang en waar mensen terechtkunnen.” (ND)