Hoewel ik al sinds 1994 ingeschreven sta bij WoningNet en mijn huidige woonsituatie onwenselijk is kom ik toch niet aan een geschikte woning. In een enkel geval sta ik hoog op de lijst, maar dan volgt al vrij snel het andere struikelblok: het co-ouderschap. Dat krijg ik volgens mijn scheidingsconvenant pas zodra ik een woning heb. Maar ik krijg volgens de verhuurmakelaar pas een geschikte woning als ik het co-ouderschap heb. Zo kom ik dus voor geen van beide ooit in aanmerking. De oplossing zou zijn het convenant aanpassen, maar dat is voor mijn ex op dit moment niet aan de orde."

 

‘Om de talloze weigeringen te ontwijken ben ik gaan onderzoeken of ik een urgentieverklaring kon krijgen. Dit bleek ook erg lastig. Volgens Stichting het Vierde Huis, dat uitzoekt of je in aanmerking komt, was een urgentieverklaring onmogelijk aangezien ik al een dak boven mijn hoofd heb. Dat het huis van mijn bejaarde moeder is maakt daarbij niet uit. Het is enorm frustrerend dat er bepaalde eisen zijn waar niet van mag worden afgeweken, want op die manier komen er mensen in situaties zoals dit.’

 

‘Ondertussen probeer ik veel aandacht voor de situatie te vragen via sociale media en hoop ik een woning te krijgen. Het is enorm cru om te zien dat er gekoketteerd wordt met sociale huurwoningen voor studenten, statushouders een woning krijgen en mensen uit mijn categorie achter het net vissen. Begrijp me niet verkeerd, ik gun iedereen een woning. Alleen zou het fijn zijn als daadwerkelijk iedereen kans maakt. Ik hoop dat daar in de nabije toekomst verandering in komt, zodat ik mijn zolderkamer vol verhuisdozen eindelijk kan inruilen voor een eigen plek.’