Amsterdamse corporaties stappen uit het middensegment als de voorstellen van minister Blok worden aangenomen, zo verwacht AFWC-directeur Hans van Harten. Minister Blok stelt in de zogeheten conceptnovelle zoveel beperkende voorwaarden dat corporaties geen brood meer zullen zien in de bouw van vrije sectorhuurwoningen en betaalbare koopwoningen.
De AFWC benadrukt in een brief aan Blok dat Amsterdamse corporaties de afgelopen vijftien jaar door verkoop van huurwoningen en de bouw van huur- en koopwoningen voor meer differentiatie hebben gezorgd. “Ook op de Amsterdamse markt is het proces op gang gekomen om een breed gewenst middensegment te vormen. Onze zorg is dat na invoering van de novelle de dynamiek veel kleiner zal worden,” aldus Van Harten. Juist in de plaatselijke politiek leeft de sterke wens het middensegment verder uit te bouwen. Ook de lokale VVD steunt die ontwikkeling. Corporaties schuiven om die reden een kwart van de nieuwe verhuringen door naar het middensegment. “Om de verdere beweging te kunnen maken moet de financiering van deze niet-daeb woningen voldoende mogelijk zijn. Dit zal niet kunnen zonder een substantieel aandeel interne financiering. Wij pleiten voor meer ruimte om eigen vermogen dan wel interne leningen toe te voegen ten behoeve van dergelijke woningen.”
Volgens de Federatie willen marktpartijen vanwege gebrek aan rendement niet overal in de stad investeren. Dat gebeurt pas als een buurt in de lift zit. Zij hebben bijvoorbeeld geen belangstelling voor gemengde projecten in de Kolenkitbuurt of de Staalmanpleinbuurt in Amsterdam Nieuw West. Daarom zouden corporaties in dergelijke gebieden tijdelijk met een lager rendement moeten kunnen rekenen. Van Harten hekelt bovendien de door Blok gestelde begrenzing aan activiteiten op gebied van leefbaarheid. Juist in de meest kwetsbare buurten is meer nodig dan alleen een fysieke aanpak; denk aan de aanstelling van huismeesters, de doorverwijzing naar schuldhulpverlening, het beperken van overlast en het ondersteunen van bewonersinitiatieven.
Verder vreest de Federatie door uitvoering van de novelle een overdaad aan rompslomp en bureaucratie. Het is onhandig dat voor elke afzonderlijke investering toestemming nodig is van het WSW. Er is een ruimere omschrijving nodig van de gebieden waar corporaties niet-daeb activiteiten mogen ondernemen. Een optie kan zijn dat de gemeente in haar woonvisie of in prestatieafspraken dergelijke gebieden aanwijst. En niet op de laatste plaats bestaat bij Van Harten sterke twijfel over de vraag of corporaties voor dergelijke activiteiten voldoende financiering kunnen verkrijgen.